شاید حرف زدن از تانکهای بدون سرنشین در حال حاضر با وجود سیستم های کنترل از راه دور و مخابرات پیشرفته و البته نمونه های موجود مثل تانک Black Knight ، برای خیلی از دوستداران صنایع نظامی امری غیرقابل باور و دور از ذهن ننماید ، اما مسلما در دهه ی 30 میلادی چنین امری به راحتی امروز قابل باور نبود . اما در موزه ی Kubinka روسیه ، در لا به لای تانکهای معروف جنگ جهانی چون T-34 و KV-1 ، تانک های کوچک اما مخوفی خودنمایی میکنند که همانند ارتشی از مردگان ، هراس جنگ را نمیفهمد ...


تانک های هدایت پذیر کنترل از راه دور TT-26 که به "تله تانک" معروف بوده و با طبقه بندی امروز در کلاس UGV ها قرار میگیرند ، در دهه ی 30 و 40 توسط متخصصان ارتش سرخ و بر پایه ی تانکهای سبک T-26 ساخته شدند. این تانکها پس از اختراع قایق هدایت رادیویی بدون سرنشین در سال 1898 توسط نیکولای تسلا که توجه ارتش آمریکا را جلب نکرد ، بزرگترین قدم در راه ساخت تسلیحات هدایت از راه دور بودند .

هدایت TT-26 بصورت فرامین رادیویی است . طبق استاندارد تاکتیکی گروه های "تله مکانیکی" ارتش سرخ ، یک جفت تانک که یکی از آن دو تانک فرماندهی از نوع TU-26 بود و با کد ТУ شناخته میشد در پشت خط درگیری قرار میگرفت ، در این تانک خدمه قرار داشتند و از طریق سامانه رادیویی تانک بدون سرنشین را کنترل میکردند و بر عملکرد آن نظارت میکردند . تانک دیگر که بدون سرنشین بود و با کد TT شناخته میشد فرامین رادیویی را از ТУ دریافت میکرد . در صورت تصرف تانک بدون سرنشین توسط دشمن ، خدمه ی تانک Ty وظیفه داشتند آنرا با توپ از بین ببرند .

تانک فرماندهی TU-26 


سامانه ی رادیویی نصب شده روی تانک دارای برد 500 تا 1500 متر بود و فرامین رادیویی با تحریک بازوهای پنیوماتیکی و ارسال سیگنال های الکتریکی ، تانک را کنترل میکرد . هر تله تانک بنابر مدلش قادر به شناسایی 16 تا 24 فرمان رادیویی مختلف بود . برای جلوگیری از اختلال دشمن در ارتباط رادیویی ، سامانه ی رادیویی تانک با استفاده از دو آنتن ، قابلیت سوییچ بین دو فرکانس رادیویی را داراست .

وظیفه ی تانکهای بدون سرنشین در ارتش سرخ همانطور که از قابلیت های آن مشخص است ، پیشروی در مناطق حفاظت شده ی سنگین دشمن بود . TT-26 ها دارای گستره ی قابل توجهی از تسلیحات مختلف برای ماموریت های مختلف بودند . برای نقش پشتیبانی نزدیک از پیاده نظام ، تله تانکها قابلیت استفاده از تیربارهای سبک مدل Degtyaryov ، شعله افکن ها و نارنجک های دودزا را داشتند . 

تیربار DT


اما برای مقاصد غیرمتعارف و تخریب استحکامات (که احتمال میرود نقش مورد علاقه تری برای این تانک است) ، یک بمب ساعتی قدرتمند 200 تا 700 کیلوگرمی در تانک تعبیه میشد که با فرمان رادیویی ، تانک آنرا رها میکرد ، قدرت این بمب برای تخریب یک ساختمان چهار طبفه کافی بود . تله تانکها همچنین برای استفاده از سلاح های شیمیایی نیز طراحی شده بودند . 

هرچند پروژه ی تله تانک شوروی برای پلتفرم های دیگر همچون تانکهای T-38 و BT-7 نیز توسعه یافت . اما تنها تانک های TT-26 بودند که به مرحله ی عملیاتی در نیروهای مسلح شوروی رسیدند . ارتش سرخ از این تانک در جنگ زمستان استفاده کرد و حداقل دو گردان از این تانکهای بدون سرنشین در خلال جنگ جهانی دوم توسط روسها وارد میدان شده بود .

تانک TT-26 گردان مستقل 217ام تیپ 30ام ارتش سرخ ، Karelian Isthmus فوریه ی 1940

به دو آنتن در بالای سقف توجه کنید ، تجهیزات تله ماتیکی این تانک از مدل TOZ-IV هستند

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.military.ir/ مهاجر...