آن شـــب کـه تــو را کــردم...

در گــوشـــه ی ایـــن خـانـه...

از خــواب خــــوشــت بــیدار...

گـــفتم کــه بـــخــور ایــن را...

سرخ است و پر از آب اسـت...

ایــن ســیـب خــودم چــیـدم...

از آن طــــــــــرف دیــــــــــوار...

خـــــوردی و خـــوشت آمـــد...

خــــنـــده بـــه لـــبــت آمـــد...

گــــــفــتی کـــه بـــکن حـالا...

تــــعـریف از ایـــــن دیــــــدار...

یـــــادش همگی خــوش باد...

مــــــیـــدادی و مــــیـکـــردم...

تـــــــــو درس مـــحـــبــت را...

مـــــن گـــوش به ایـــن اقرار...

مــــن عـــاشق و تو عــاشق...

گــــــفــتـــم که بـــــده دادی...

و آنــــــگاه فـــشـــردم مــــن...

دســــتــــان تــــو را ای یــــار...

شـــــــب بود و نــــفهمیــدی...

در پــــــشت تــو بنشســــتم...

تـــــا صــــبـح تــــــو را کـــردم...

هــــــــر لحظـــــه دعـا بسیار...

یــــــک لــــــحظه نفــــهمیدم...

آب آمــــــد و رویــــت ریـــخت...

فــــــنجان چپه شد یــــک دم...

از دســـــت مــــن بیـمــــــــار...

انــــــگــشـــــت خــــود آوردم...

کــــــردم هــــمـگی سیـخش...

تـــــــا بــهر تــــــو برچـــینـــم...

یــــــک شــــاخــه گل تبــــدار...

در دســــــت تــــو نـــسپــرده...

تــــــــــــــــو داد زدی ای وای...

گــــفتی کـــــه بکـــش بیرون...

از نــــــاخن مــــــن این خـــار...

چــــــون پـــــرده به بالا رفـت...

تـــــــــــــــــــو داد زدی در دم...

بیــرون همه روشن هــســت...

از نــــــــــــور چــــــراغ انـــگار...

گــــــفـتــم کـــــه برو آنــــــور...

بــــــرگرد و بــــــکش پــــایین...

از پـــــنــــجـــره آن پـــــــــرده...

کـــــــــین نــــــور ندهــــد آزار...

آن شــــــب شب خـــوبی بود...

هـــــی کــردم و هــــی دادی...

مــــــن گــــریــــه بــرای تـــــو...

تــــــــو عــــشق به این دلـدار...

.

.

.

وای بر منحرفان!!!

شعر هنری!!! مهاجر...