آری سهراب!!!!!
توراست میگویی!!!!
آسمان مال من است...
پنجره . . .
عشق . . ....
زمین . . .
دوست . . .
هوا . . .
مال من است!!!!
اماسهراب تو قضاوت کن...
بردل سنگ زمین،جای من است؟؟؟
من نمیدانم چرااین مردم، دانه های دلشان پیدا نیست؟؟؟؟!!!!
تو کجایی سهراب...؟؟؟؟
آب راگل کردند!!!
چشمها را بستند . . .
و چه بادل کردند!!!
صبرکن ای سهراب...
گفته بودی قایقی خواهم ساخت..
خواهم انداخت به آب...
دور خواهم شد از این خاک غریب...
قایقت جادارد؟؟؟
من هم ازهمهمه ی اهل زمین دلگیرم...



مهاجر...